మనిషి (manishi)

(Readable only in Internet Explorer or scroll down )

అడుగు ముందుకు వేయకుంటె ఏ దూరమైన కరగుతుంద
ప్రయత్నం నువ్వు చేయ కుంటె ప్రయోజనమే ఉంటుంద
చేదైన కాయ లేకుండ తియ్యని పండొస్తుంద
కష్టం అంటు లేకుండ సుఖమన్నది వస్తుంద

వెలిగేటి సూరీడు వేసారి విరమిస్తె లోకానికి వెలుగుంటుంద
జాబిల్లి రేయంత నిదురిస్తె ప్రతి రోజు అమావాస్య కాదా
ఎల్లపుడు తిరిగె భూమి అలసి పోయి అగిపొతె..
పగలు రెయి ఉంటుంద... మనిషి మనుగడ సాగుతుంద

వెలిగేదే సూరీడు..తిరిగేదే భూమి...పొరడి గెలిచె వాడే మనిషి

దున్నెటి నాగలి పోటుకు నేల తల్లి భాధపడితే సిరి పైరు పండుతుంద
పదునైన ఆ ఉలి డెబ్బకు శిల కూడా భయపడితె అందమైన శిల్పం వస్తుంద
ఆ మేఘం నాకెందుకని చినుకంటు రాల్చక పొతె..
నేల పైన చిగురుంటుంద... ప్రాణమైన నిలబడుతుంద

కష్టాల కడలిని దాటి... భాధలనే బాటగ మలచి... పోరాడి గెలిచె వాడే మనిషి

adugu muMdhuku vEyakuMte E dhooramaina karaguthuMdha
prayathnaM nuvvu chEya kuMte prayOjanamE uMtuMdha
chEdhaina kaaya lEkuMda thiyyani paMdosthuMdha
kaShtaM aMtu lEkuMda sukhamannadhi vasthuMdha

veligEti sooreedu vEsaari viramisthe lOkaaniki veluguMtuMdha
jaabilli rEyaMtha nidhuristhe prathi rOju amaavaasya kaadhaa
ellapudu thirige bhoomi alasi pOyi agipothe..
pagalu reyi uMtuMdha... maniShi manugada saaguthuMdha

veligEdhE sooreedu..thirigEdhE bhoomi...poradi geliche vaadE maniShi

dhunneti naagali pOtuku nEla thalli bhaaDhapadithE siri pairu paMduthuMdha
padhunaina aa uli debbaku sila kooda aMdhamaina silpaM vasthuMdha
aa mEghaM naakeMdhukani chinukaMtu raalchaka pothe..
nEla paina chiguruMtuMdha... praaNamaina nilabaduthuMdha

kaShtaala kadalini dhaati bhaaDhalanE baataga malachi...poradi geliche vaadE maniShi